نگاهی دیگر به از کارافتادن Gmail
روز سه شنبه 10 شهریور، سرویس پست الکترونیکی Gmail شرکت Google به مدت دو ساعت از کار افتاد و از هیچ نقطه ای از جهان، امکان دسترسی به آن نبود. دلیل این واقعه نیز تنظیمات جدیدی بود که بر روی روترهای این سرویس انجام شده بود و ظرفیت واقعی این روترها در تنظیمات جدید منظور نشده بود. هنگامی که چند روتر برای ارتقاء نرم افزار از سرویس خارج شدند، ظرف مدت کوتاهی، درخواست کاربران برای دسترسی به Gmail بر روی این روترهای فعال افزایش یافت و در نتیجه یک روتر بعد از روتر بعدی از قبول درخواست کاربران خودداری کرد.
این جنبه فنی داستان است ولی برای چند لحظه به این اتفاق از زاویه دیگری نگاه کنیم.
– این اتفاق نشان داد که حتی غول اینترنت هم گهگاه ممکن است به زانو درآید. امکان اشتباه برای همه وجود دارد، حتی برای Google.
– دلیل این اتفاق، تغییراتی بود که Google برای بهبود خدمات دهی به کاربران، انجام داده بود.
– سرویس Gmail یک سرویس رایگان است و هیچیک از کاربران، هزینه ای از بابت استفاده از آن پرداخت نمی کنند. ولی هیچکس هم این تصور را ندارد که اگر کاربران Gmail هزینه ای پرداخت می کردند، این اتفاق رخ نمی داد.
– اتکا به فناوری و روش های نوین، اینگونه اتفاقات را به عنوان عوارض جانبی، همواره به همراه خواهد داشت. لذا تصور نمی شد که هفته گذشته به خاطر این اتفاق، کاربری تصمیم گرفته باشد که دیگر از Gmail استفاده نکند!
– هیچ چیز در این دنیا صددرصد نیست، مخصوصاً در دنیای مجازی فناوری اطلاعات. ولی از برخی از شرکت ها و موسسات انتظار می رود که هرچه بیشتر به این عدد رویایی صددرصد نزدیک شوند. به نفع شرکت و موسسه نیز خواهد بود تا سرویس های خود را هر چه بیشتر بهبود بخشیده و قابل اطمینان تر کنند.
ذکر نکات فوق باید خواننده را به این نتیجه رسانده باشد که شرکت Google تقصیری نداشته و اتفاقی خارج از کنترل و پیش بینی آنها رخ داده است. کاربران نیز نباید گلایه ای داشته باشند و موقعیت Google را درک کنند.
با این حال از لحظه ای که سرویس Gmail از کار افتاد، انواع مدیران و کارشناسان در رده های مختلف تا رئیس بخش مهندسی Google، ضمن ارائه دلایل واقعی این اتفاق با توضیحات فنی کامل، به دفعات در رسانه های عمومی، روی سایت خود و در وبلاگ ها، از کاربران عذرخواهی کرده اند.
اما در اطراف خودمان وضعیت چیست و اگر چنین اتفاقی می افتاد، انتظار چه بود؟
– یا شرکت خدمات دهنده آنچنان از خود راضی است که احتمال خطا و اشتباه در کارهای خود قائل نیست. اگر هم خطایی اتفاق بیفتد، همه مقصرند بغیر از آنها.
– یا اگر اتفاقی غیر قابل انکار بیفتد و نتوان آن را از کاربران مخفی کرد، هر دلیل و عذر و بهانه ای آورده می شود، بغیر از بیان واقعیت. پوزش و معذرت خواهی هم که اصلاً حرفش را نزنید.
– یا اگر هم شرکتی پیدا شود که واقعیت و دلایل اشتباه خود را بیان کند، کاربرانی پیدا می شوند که گوش شنوا ندارند و بهانه ای پیدا می کنند برای به رخ کشیدن شرکت های رقیب و درخواست انتظارات عجیب و غریب، در ازای پولی که برای خدمات پرداخت کرده اند.
