ابلاغ مصوبه توسعه نرمافزارهای بومی
معاون اول رئیس جمهور مصوبه توسعه تولید و کاربرد نرمافزارهای بومی کشور را که توسط وزیران عضو کارگروه فاوا به تصویب رسیده بود برای اجرا ابلاغ کرد که براساس این مصوبه دستگاههای اجرایی موظف شدند ظرف یک سال نسبت به جایگزینی نرمافزارهای پایه در سامانه کارساز عملیاتی خود با نرمافزارهای بومی و سامانههای تکمیلی اقدام کنند.
به نقل از سایت خبری ایستنا، وزیران عضـو کارگروه مدیـریت فناوری اطلاعات و ارتباطات و امنیت (فاوا) به استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و با رعایت تصویبنامه مورخ 25 آذر سال 88 و نیز برای توسعـه تـولیـد و کاربـرد نـرمافـزارهـای بـومـی در کشور مصوبه ای را تصویب کردند که براساس آن وزارتخانههای ارتباطات و فناوری اطلاعات (سازمان فناوری اطلاعات)، صنعت، معدن و تجارت، آمـوزش و پرورش و علوم، تحقـیقات و فنـاوری و نیز معاونت علمی و فناوری رئیس جمهور موظف شدند که از طرحهای پژوهشی و تولیدات دانشگاهها، مؤسسات و مراکز پژوهشی و شرکتها و مؤسسات غیردولتی فعال در زمینه تولید نرمافزارهای بومی در چارچوب ضوابط وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات حمایت کنند.
براین اساس فهرست نرمافزارهای بومی مورد نیاز کشور ظرف شش ماه پس از ابلاغ این تصویبنامه، توسط وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و با همکاری وزارت صنعت، معدن و تجارت تهیه و ابلاغ میشود. همچنین شاخصهای امنیتی نرمافزارهای بومی توسط وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات با همکاری وزارت اطلاعات تعیین خواهد شد.
در راستای این مصوبه دستگاههای اجرایی موظف شدند پس از ابلاغ فهرست نرمافزارهای بومی مورد تأیید وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، ظرف یک سال نسبت به جایگزینی نرمافزارهای پایه در سامانه کارساز عملیاتی خود با نرمافزارهای بومی و سامانههای تکمیلی اقدام کنند.
در همین حال دستگاههای اجرایی موظفند پس از ابلاغ این تصویبنامه، ظرف پنج سال تمامی نرمافزارهای کاربردی در سامانههای عملیاتی را از نرمافزارهای مبتنی بر زیرساختهای انحصاری، وابسته و تحدید شده به نرمافزارهای مبتنی بر زیرساختهای بومی تغییر دهند.همچنین پس از ابلاغ این تصویبنامه، دستگاههای اجرایی باید ظرف یک ماه، قراردادهای جدید مربوط به تهیه، بکارگیری و نگهداشت نرمافزارهای پایه و کاربردی را منعقد کنند که ضوابط موضوع این بند توسط وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات تهیه و ابلاغ میشود.
این تصویبنامه در تاریخ 19 اسفند 91 به تایید ریاست جمهوری رسید و با امضای محمدرضا رحیمی معاون اول رئیس جمهور برای اجرا به وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، وزارت صنعت، معدن و تجارت، وزارت آموزش و پرورش، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، وزارت اطلاعات، معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس جمهور، معاونت برنامهریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور، معاونت علمی و فناوری رئیس جمهور و نهاد ریاست جمهوری ابلاغ شد.
اشتراک گذاری
Facebook
Twitter
WhatsApp
Telegram
6 پاسخ
باسمه تعالی
تا حالا “تهدید شده” شنیده بودیم ولی با واژه “تحدید شده” در پاراگراف یکی مانده به آخر، هم به تازگی آشنا شدیم!
تحدید. [ ت َ ] (ع مص ) حد چیزی پدید کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (منتهی الارب ) (غیاث اللغات ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (فرهنگ نظام ). تحدید خانه و زمین ؛حدود آنرا تعیین کردن . (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط). حدهای چیزی پدید کردن . (زوزنی ) :
چو در تحدید جنبش را همی فعل و مکان گویی
و یا گردید از حالی به حالی دون یا والا
سلام
خب این واژه ها را خودتان به جای واژه مذکور در پاراگراف ذکر شده بگذارید و متوجه معنای جمله شوید!
…تحدید (محدود) شده به نرمافزارهای مبتنی بر زیرساختهای بومی…
این عبارت چه مشکلی دارد؟!
اگر ما همه دربهای تبادل اطلاعات را ببندیم و از ابزارهای بومی استفاده کنیم، به فرض اینکه در طی پنج سال، محصولات بسیار قوی و کارآمدی مانند نمونه های خارجی بسازیم، آیا با وجود اینکه هیچ ارتباطی با خارج از محدوده خودمان نداریم، می توانیم تهدیدات جدید را که گاهی اوقات در کمتر از یک روز جهان را در می نوردند و باعث تخریبهای فراوانی می شوند، شناسایی کنیم؟ ؟ و یا آنها را یک فرصت در ازای از دست دادن سرمایه و زمان، می شماریم؟
و یا از فلسفه گاوصندوق استفاده میکنیم تا دست هیچ کس به ما نرسد و بدیهیست دست ما هم به کسی نخواهد رسید؟ و یا از شرکتهای خارجی کمک می گیریم؟ آنها به ما کمک می کنند؟ اگر کمک کنند، محصولات ما باز هم بومی خواهد بود؟
آیا در دنیای تبادل اطلاعات و در سال 2013، ما بدون همکاری با شرکتهای صاحب تکنولوژی که در دنیا از آنها با عنوان رهبران تکنولوژی نام می برند، می توانیم نرم افزارهای بومی خودمان را گسترش دهیم یا فکر می کنیم که همه چیز را میدانیم و نیازی به همگان که هنوز زاده نشده اند، نداریم؟
البته تفکر بومی سازی خوب است، ولی تفکر خلق تکنولوژی، سازنده تر از کپی برداری از تکنولوژی های خلق شده است. چرا همیشه قبل از اینکه طرحی باشد ضرب العجل تعریف می شود؟ شاید چون قرار نیست هیچوقت انجام شود و میخواهیم به زور خودمان را فعال این میدان نشان دهیم.
سلام دوست عزیز
این که می گوییم تولید ملی به معنای این است که یک برنامه اپن سورسی رو که هزار نفر در سراسر جهان روش کار کردند را با برخی از تغییرات جزیی همچون فارسی سازی کردن اون، می گیریم و می گوییم که نرم افزار ملی تولید کرده ایم.
امنیت شبکه ملی اطلاعات هم جای بحث های کارشناسانه زیادی دارد. بنده معتقدم که چون نه بدافزار بومی داریم، نه مرکز تحقیقاتی شناسایی بدافزارها و ویروس ها در کشور، نه متخصص امنیت اطلاعات و شبکه به اندازه نیاز کشور، و ده ها نه دیگر، صحبت بر سر امنیت شبکه ملی اطلاعات از اساس پوچ است و اتلاف هزینه های ملی است در نهایت.