حملات سایبری دولت ها می تواند دامنگیر شرکت ها هم شود
حملات سایبری اخیر نظیر بدافزار Flame می تواند دیر یا زود دامنگیر شرکت ها و کاربران بیگناهی شود که یقیناً آمادگی مقابله با اینگونه بلایا را ندارند.
حملات سایبری گسترده و یا پیچیده به گونه ای هستند که امکان مقابله و مهار عملی آنها وجود ندارد و اغلب نیز امکان تفکیک قربانیان این حملات بر روی اینترنت آنچنان ساده و آسان نیست. حتی در نمونه هایی نظیر Stuxnet هم که اهداف ویروس دقیقاً مشخص بوده اند، در عمل شاهد بوده ایم که خطاهای برنامه نویسی و یا رویدادهای غیر قابل پیش بینی، باعث از کنترل خارج شدن بدافزار و انتشار گسترده آن شده است.
رقابت برای فتح و تسخیر فضای سایبری نیز شروع شده و روز به روز نیز رقابت ها سخت تر و سنگین تر خواهد شد و یقیناً کاربران بیگناه در این میان گرفتار خواهند شد. هنگامی که بشر توانست کشتی بسازد و به دریاها و اقیانوس ها سفر کند، رقابت برای تسخیر و کنترل هر چه بیشتر آب های دنیا نیز آغاز شد. هنگامی که انسان توانست ابزار پرواز بسازد، رقابت برای فتح آسمان ها شروع گردید. اکنون نیز تکرار همین داستان در فضای مجازی و سایبری است.
در این فضای مجازی، دولت ها و موسسات بزرگ امکانات و سرمایه کافی برای محافظت و دفاع از خود را شاید داشته باشند ولی یقیناً شرکت های و موسسات عادی، آمادگی مقابله با حملات سایبری حمایت شده از دولت های خارجی را نخواهند داشت. در این میان، خطری که برخی شرکت های تامین کننده زیرساخت های کشور و مایحتاج ضروری مردم (مانند تاسیسات آب و برق و یا سیلوهای کشور) را تهدید می کند، می تواند در سطح ملی یا حتی بین المللی، تاثیر گذار باشد.
برای جلوگیری از پیش آمد چنین رویدادها و وقایعی، علاوه بر استفاده هر چه بیشتر و گسترده تر از ابزارهای امنیتی متنوع امروزی، به تدریج شاهد بکارگیری انواع سیستم های پردازش اطلاعات شبکه برای شناسایی رفتارهای غیر معمول و مشکوک خواهیم بود که توسط ابزارهای امنیتی رایج امروزی قابل تشخیص و مقابله نیستند.
شاید کمی زود باشد ولی در صورتیکه در آینده ای نزدیک یک سیاست سایبری بین المللی تعریف و توسط دولت های جهان اعمال نگردد، دیر یا زود حملات سایبری بین دولت ها و وقایع و عکس العمل هایی که می تواند در دنیای واقعی به دنبال داشته باشند، جهان را هرچه بیشتر به سوی جنگ های واقعی بین ارتش های جهان سوق خواهند داد.
