در فیلم مستندی که به تازگی به اکران عمومی در آمده، ادعا شده که مقصر اصلی در نرسیدن ویروس استاکس‌نت (Stuxnet) به اهداف خود، رژیم اشغالگر اسرائیل بوده است.
به گزارش شرکت مهندسی شبکه گستر و به نقل از سایت خبری The Hill، همیشه در گزارش هایی که درباره ویروس استاکس‌نت منتشر شده، اینطور نشان داده می شود که دولت آمریکا برای مقابله با فعالیت های هسته ای ایران، طراحی و ساخت این ویروس را شروع کرد و در انجام این پروژه دولت اسرائیل نیز مشارکت داشته است.
اکنون فیلم مستندی به نام Zero Days به کارگردانی Alex Gibney به نمایش در آمده که سعی دارد به برخی ابهامات و سوالات بی جواب پاسخ دهد. این کارگردان سینما تابحال چندین فیلم مستند درباره سوژه های اجتماعی و سیاسی ساخته و جوایزی نیز برای آنها کسب کرده است. فیلم Zero Days برای اولین بار در جشنواره فیلم برلین در اسفند سال گذشته نمایش داده شد.
فیلم Zero Days داستان آمریکا و اسرائیل است بر سر اجرای یک پروژه مشترک و اینکه چگونه هر یک به دنبال اهداف خود بوده اند. مطالب و ادعاهای این فیلم به استناد مصاحبه با مقامات پیشین سازمان های اطلاعاتی آمریکا و افسران سابق اطلاعاتی دولت اسرائیل بیان می شود.
در داستان Zero Days دولت آمریکا تنها برای آرام نگه داشتن اسرائیل و جلوگیری از حمله نظامی آن رژیم به ایران، وادار به مشارکت در پروژه استاکس‌نت شده است. جنگی که اسرائیل شروع می کرد ولی از آمریکا انتظار می رفت آن را تا پایان ادامه دهد.
مقامات دولت آمریکا آگاه بودند که هدف اصلی دولت اسرائیل از حمله نظامی به ایران، نابودی تاسیسات هسته ای ایران نیست. هدف واقعی اسرائیل از حملات نظامی، وارد کردن آمریکا به جنگ با ایران بود.
مشارکت دو دولت آمریکا و اسرائیل در پروژه برنامه نویسی استاکس‌نت با نهایت دقتی که فقط در اجرای طرح های نظامی دیده می شود، آغاز شد و تا مدتی نیز موفق بود و توانست تعدادی از دستگاه های سانتریفیوژ ایران را از کنترل خارج کرده و باعث انهدام آنها شود.
یکی از مهمترین دلایل موفقیت اولیه استاکس‌نت، مهارت ویروس در مخفی ماندن از دید کاربران و ابزارهای امنیتی و حفاظتی بود. کاری که چندان آسان نبود، مخصوصا که تاسیسات هسته ای ایران هیچ ارتباط اینترنتی با دنیای خارج نداشت. ویروس باید بر روی یک حافظه فلش وارد تاسیسات می شد و به تدریج شروع به آلوده کردن کامپیوترهای داخل تاسیسات می کرد تا به کامپیوتری که دسترسی به تنظیمات تاسیسات هسته ای داشت، برسد. تمام این فعالیت ها باید بدون اینکه ویروس شناسایی شود، انجام می شد.
ویروس استاکس‌نت توانست اینکار را انجام دهد، چون هر قدمی که بر می داشت حساب شده و دقیق بود. ولی به گفته فیلم Zero Days اختلاف بین آمریکا و اسرائیل از همین جا شروع شد. مقامات اسرائیلی از پیشرفت آهسته پروژه رضایت نداشتند، حرکت قدم به قدم استاکس‌نت که باعث مخفی ماندن ویروس شده بود، حوصله اسرائیلی ها را سر برده بود.
در فیلم مستند Zero Days پروژه استاکس‌نت در اینجا تغییر مسیر می دهد. نخست وزیر وقت اسرائیل، بدون اطلاع و هماهنگی با دولت آمریکا، دستور بازنویسی قسمت هایی از برنامه استاکس‌نت را صادر می کند. بدین ترتیب ویروس استاکس‌نت ظرافت تیغ جراحی را از دست داده و به یک اره برقی پر سروصدا تبدیل می شود. به زودی، شاهد از کار افتادن کامپیوترهای مختلف توسط استاکس‌نت هستیم که باعث جلب توجه شرکتهای ضدویروس شد. با این حال، صدمات استاکس‌نت به تاسیسات هسته ای ایران مهلک نبود و ایران به سرعت توانست به فعالیت های خود ادامه دهد.
نکته ای که مورد علاقه دولت آمریکا بود، تاخیر و وقفه های نامحسوسی بود که استاکس‌نت در فعالیت های هسته ای ایران به وجود می آورد و امیدوار بود که باعث تضعیف روحیه محققان و کارشناسان هسته ای ایران در اعتقاد و اطمینان آنها به طرح هایشان شود تا جایی که طرح ها و برنامه های توسعه توانمندی هسته ای کشور را رها کنند. ولی نخست وزیر اسرائیل می خواست استاکس‌نت همه چیز را منفجر کند و یک آتشبازی حسابی راه بیندازد !