به گزارش خبرگزاری اعتدال، طبق گزارش بانک جهانی سهم صنعت فناوری ارتباطات و اطلاعات از صادرات کشور در سال 2011، صفر درصد بوده است. در حالی که متوسط جهانی این نسبت 10.3 درصد گزارش گردیده است. در این نسبت کشورهای هنگ کنگ، سنگاپور، مالزی و چین به ترتیب با 41.5، 28.9، 29.4 و 26.8 درصد بالاترین مقدار را در این نسبت دارا هستند. جالب اینکه کشورهایی همچون گویان، بواتسوانا، گواتمالا و گامبیا در این نسبت بالاتر از ایران قرار دارند.
اکنون در بسیاری از مراجع مهم دنیا، شاخص های رشد صنعت فناوری ارتباطات و اطلاعات (ICT) به عنوان شاخص های توسعه یافتگی اقتصادی مورد استفاده قرار می گیرند. در بسیاری از کشورها که از رشد اقتصادی بالای برخوردارند سرمایه گذاری در این حوزه رشد بهره وری نیروی کار را تقویت کرده است. در اروپا صنعت ICT به دو شیوه توانسته است زمینه های رشد اقتصادی را فراهم کند. نخست مشارکت مستقیم در اقتصاد از طریق تولیدات حوزه ICT و دیگری رشد بهره وری در سایر صنایع از طریق استفاده از این فناوری.
صنعت فناوری ارتباطات و اطلاعات به عنوان صنعتی بزرگ و رو به رشد موردتوجه سرمایه گذاران است. طبق گزارشات بین المللی مخارج سرمایه ای در فناوری اطلاعات جهان در سال 2013 برابر 3700 میلیارد دلار برآورد شده است که نسبت به سال 2012 رشد 2 درصدی داشته است.
از مشکلات پیش روی این صنعت استفاده از مدیران سنتی و ناآشنا با فناوری های روز دنیا می باشد که باعث مغفول ماندن این صنعت در اقتصاد ایران است.
از دیگر شاخص های مهم در حوزه فناوری ارتباطات و اطلاعات، پهنای باند بین المللی اینترنت می باشد. این شاخص در ایران حدود یک دهم متوسط جهانی آن و 3772 بایت در ثانیه به ازای هر کاربر می باشد. در حالی که در کشورهایی همچون سوئیس و ایسلند این شاخص 100 برابر و در لوگزامبورگ 1000 برابر ایران می باشد. جالب اینکه کشورهایی همچون ساحل عاج، اتیوپی، گابن و گینه پاپوآ در این شاخص بالاتر از ایران قرار دارند.
سهم صنعت فناوری ارتباطات و اطلاعات از محصول ناخالص ملی کشور براساس آمارهای غیررسمی مقامات مسئول کشور در سال 2011 برابر 0.3 درصد است که مطابق برنامه پنجم توسعه تا برنامه باید به 2 درصد برسد. این آمار نشان می دهد که این صنعت جایگاه مهم و مناسبی در اولویت های کشور و مسئولان ندارد.